Εγώ και το... webex

Στην Τετάρτη Δημοτικού πηγαίνω, αλλά αισθάνομαι ότι δεν πηγαίνω σχολείο.
Από πέρσι το Μάρτη, που έκλεισαν τα σχολεία, πολύ στεναχωρήθηκα, επειδή δεν θα έβλεπα τους συμμαθητές και τις δασκάλες μου. 
Αισθανόμουν μεγάλη λύπη. 
Στην αρχή η δασκάλα μου, μας έστελνε στο e-me φυλλάδια με ασκήσεις και κάναμε συνέχεια επαναλήψεις. 
Η κατάσταση αυτή ήταν απαίσια, άθλια.

Μετά από καιρό αρχίσαμε μαθήματα στο webex.

Το webex είναι μια πλατφόρμα που μπαίνουμε όλα τα παιδιά και η δασκάλα και κάνουμε μάθημα. Βέβαια, δεν είναι κανονικό μάθημα αυτό. Κάποιες κολλάει και δεν ανοίγει η κάμερα ή το μικρόφωνο.

Όλα τα παιδιά, και εγώ μαζί, επειδή η κάμερα δείχνει συγκεκριμένο χώρο, έχουμε δίπλα lego και άλλα παιχνίδια και ούτε μάθημα ακούμε ούτε τίποτα. Άλλες φορές μιλάμε μεταξύ μας στο e-me, δηλαδή γράφουμε μηνύματα ο ένας στον άλλον. 
Μάθημα είναι αυτό;
Όχι, βέβαια, μια χαζομάρα είναι.

Πολύ φοβάμαι ότι με οχτώ μήνες χωρίς μάθημα κανονικό, όλοι μας θα γίνουμε τούβλα και στουρνάρια, γιατί όλοι μας έχουμε μάθει περισσότερα για το youtube, το internet, το Tik Tok και άλλες μπούρδες, παρά Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία, Θρησκευτικά (που έχουμε να κάνουμε από τον Δεκέμβριο).

Με λίγα λόγια τα φορτώσαμε στον κόκορα.

Καλό σας βράδυ,
Μαρία

Η εργασία μου (project): «Ελλάδα, η χώρα του φωτός!!»

Η δασκάλα μας μάς είπε να κάνουμε μια εργασία με το powerpoint για το μάθημα της γεωγραφίας. Σε εμένα είπε να κάνω για την Ελλάδα...